Zgodnie z 5 Prawami Natury o konstelacji mówimy wtedy, kiedy aktywnych jest kilka specyficznych SBS-ów (w tej samej części mózgu).
Porównując tą sytuację do pojedynczego aktywnego SBS-u (który reprezentuje „normalny” biologiczny program przetrwania), można powiedzieć, że konstelacje to zaawansowane programy przetrwania, które prowadzą do skrajnych zmian w zachowaniu / charakterze osobnika, tak aby mógł on przetrwać sytuację, z którą został skonfrontowany.
Jeśli w ten sposób spojrzymy na objawy psychiczne u wybranego osobnika, zobaczymy go w innym świetle, nie jako „chorego psychicznie”, ale osobę, która w specyficzny sposób manifestuje swój problem, intensywnie szuka jego rozwiązania. Mało tego – „odmienne zachowanie” osobnika to Specjalny Program, który jest jedyną opcją umożliwiającą przetrwanie / przeczekanie sytucji, z którą przyszło mu się zmierzyć.
Osoba będąca w konstelacji całym sobą manifestuje swój problem – każdym gestem, słowem, maniakalną obsesją pokazuje temat swoich konfliktów. Warto przyjrzeć się temu bliżej i dotrzeć do źródła problemu – konfliktów, które doprowadziły do pojawienia się konkretnych zachowań.
Jakie są warunki niezbędne do powstania konstelacji?
– ogniska Hamera zlokalizowane są po przeciwległych stronach mózgu (rys. 1 od lewej)
– przynajmniej dwa konflikty są w aktywności (faza aktywna lub epi-kryzys)
– centralny konflikt mający wpływ na dwie półkule
– alkohol, narkotyki + 1 konflikt w aktywności
– uszkodzenie mózgu (np. operacja) + 1 konflikt w aktywności
Każda część mózgu ma swoje specyficzne konstelacje, wyróżniamy zatem:
– konstelacje pnia mózgu
– konstelacje móżdżku
– konstelacje łożyska nowego mózgu
– konstelacje kory mózgowej (w tym konstelacje w obszarach rewirowych)
Przeczytaj o biologicznym sensie konstelacji schizofrenicznych