*** przed zapoznaniem się z artykułem polecam przeczytanie opracowania na temat szyny ***
Najmniejszy element, jaki można wyodrębnić z momentu przeżycia konfliktu biologicznego, to właśnie szyna.
„Niedoczyszczenie” szyn może podtrzymywać problem (alergie, choroby chroniczne), dlatego praca z nimi jest niezwykle ważna.
Kiedy zaczynasz pracę z jakimś problemem, nie musisz mieć przygotowanych wszystkich szyn. Zazwyczaj pojawiają się one same w trakcie pracy detektywistycznej pod postacią skojarzeń, wspomnień, myśli, uczuć, obrazów, objawów w ciele.
Kiedy najlepiej pracować nad znalezieniem szyny?
Polecam stan naturalnego relaksu tzw. stan alfa.
cyt. Wikipedia: „Od 8 do 13 Hz, zmienna amplituda – spoczynkowy, charakterystyczny dla stanu relaksu, odprężenia, gdy leżymy z zamkniętymi oczami, przed zaśnięciem i rano po przebudzeniu”
Stan alfa osiąga każdy z nas naturalnie przed snem lub tuż po przebudzeniu, jednak są bardzo proste metody na szybkie zwolnienie fal mózgowych do częstotliwości alfa.
Istnieją różne metody osiągnięcia stanu relaksu: medytacja, modlitwa, metoda Silvy, metoda Jacobsona, kontakt ze swoim wnętrzem poprzez np. skupienie się na oddechu, na swoim ciele lub po prostu chwila relaksu, osobisty sposób na wyciszenie się.
Jak znaleźć szynę?
- uważność (obserwowanie myśli vs. reakcje ciała)
- metoda zadawania pytań w stanie relaksu
- metoda regresingu w stanie relaksu (cofnięcie się do momentu konfliktu)
Szyna to konkretny obraz zapamiętany przez naszą podświadomość, dlatego bycie konkretnym ma nadrzędne znaczenie. Każde zdarzenie uaktywniające szynę może doprowadzić nas do momentu przeżycia konfliktu lub momentu warunkującego nas na konkretne emocje.
Przykład:
Wyobraź sobie Krzysia, małego przedszkolaka, który z jakiś powodów nie chciał zjeść obiadu w przedszkolu. Pani nakrzyczała na niego, powiedziała, że jest niejadkiem, wybrzydza, że nie wstanie póki nie zje i poskarży się na niego mamie. Wszystkie dzieci wstały już od stołów i poszły się bawić lub szykować do leżakowania, a Krzyś siedział nad swoim obiadem, którego nie chciał zjeść.
Czuł się samotny, opuszczony, bezradny i było mu ogromnie smutno, bo przecież co złego jest w tym, że nie chce zjeść obiadu? Może mu nie smakuje, może źle się czuje, może jest najedzony, a może po prostu z jemu samemu wiadomych przyczyn nie ma ochoty tego jeść.
Każdy element tej sytuacji to potencjalna szyna, która w przyszłości będzie uaktywniać PROBLEMY Z JEDZENIEM.
Szyną może być ton głosu pani, przekonanie, że Krzysiu jest niejadkiem, jakiś kolor na stole, reakcja innych dzieci – spojrzenie, śmiech, brak zainteresowania, pogoda jaka była wtedy za oknem, odczucie smutku, samotności, opuszczenia (np. kontekst jedzenie a bycie opuszczonym)
Pytania pomocnicze, które możesz sobie zadać podczas pracy z szyną to:
– Jak się teraz / przed chwilą (przed uaktywnieniem się szyny) czułem?
– Kiedy nauczyłem się tak czuć / myśleć?
– Skąd znam to uczucie? Kiedy je poznałem?
– Od kogo nauczyłem się takiego sposobu myślenia?
– W jakich innych sytuacjach życiowych tak się czułem? Jakie inne sytuacje stresowe były oparte na tym sposobie myślenia, na tym odczuciu?
Zaufaj wspomnieniu, które się pojawi. Wyraź dokładnie co wtedy czułeś / myślałeś. Wszystkie najbardziej zatajone i zapomniane odczucia. Ponieważ to nierozwiązane konflikty psychiczne, stają się z czasem podświadomymi założeniami w naszym życiu determinującymi nasze zachowania i tworzącymi systemy motywacyjne – doskonale pokazuje to przykład Krzysia niejadka powyżej.
Kolejny przykład:
Kobieta została napadnięta wieczorem na ulicy. Nieznajomy mężczyzna w kapturze, kulturalnie poprosił ją o portfel. Mężczyzna był od niej wyższy i sprawiał wrażenie dobrze zbudowanego. Miał wysoki głos.
Należy rozważyć możliwe emocje, np. strach przed śmiercią, złość na siebie / na złodzieja, paraliżujący strach, brak poczucia bezpieczeństwa.
Dzięki uprzejmości Pani Joanny Chełmickiej prowadzącej stronę „Instytut EFT” (link do oryginalnego ebooka –> tutaj) podaję przykład jak można rozpisać sobie wydarzenie konfliktowe, które doprowadzić nas może do bardzo konkretnych wniosków.
Szyna działa na poziomie nieświadomym, niezależnym od nas. Nie traktujmy jej jako naszego wroga. Natura stworzyła ją w bardzo konkretnym celu – szyna jest znakiem ostrzegawczym, który zapala się w momencie, gdy jesteśmy konfrontowani z czymś co przypomina nam moment przeżycia konfliktu biologicznego. Nasz mózg zapisał ten program i przyporządkowaną do niego reakcję ciała (patrz biologiczny sens każdego tzw. zachorowania) aby nas chronić. Ten program jest jak okrzyk „Uwaga, zatrzymaj się, tu może być niebezpiecznie”.
W nomenklaturze NLP termin GNM „szyna” określany jest jako kotwica.
Bodziec zmysłowy związany z dawno doznaną emocją (przyjemną lub nie), który
nagle pojawia się (nawet po latach), potrafi ponownie obudzić wspomnienie tego
stanu emocjonalnego (miłego lub nie). Nasz mózg (podświadomość) działa na
zasadzie skojarzeń i reakcja emocjonalna uwarunkowana specyficznym bodźcem
zmysłowym jest czymś naturalnym.
Mechanizm ten nazywany jest często „kotwicą” lub „kotwiczeniem” stanów emocjonalnych.
Wytworzenie skojarzenia w mózgu bywa czasami natychmiastowe, jeżeli bodźcowi towarzyszą silne emocje.
Tak właśnie dzieje się w przypadku uczenia się reakcji fobii. Jedna silna negatywna emocja (strach przed utonięciem) może utrwalić skojarzenie jej z bodźcem (wzrokowym – widokiem jeziora) w podświadomości na wiele lat, a nawet całe życie.
Mechanizm kotwicy działa na podświadomym poziomie, a nie w świadomości, a każde powtórzenie będzie tylko wzmacniało jej moc oddziaływania.
Przykład:
Pawłow – głodził psy, a następnie podawał im pokarm razem z sygnałem – gwizdkiem. U psów, na widok pokarmu, występowała reakcja ślinienia. Po pewnej ilości takich sesji Pawłow przestał dawać pokarm i dawał tylko sygnał – a psy wciąż się śliniły – sygnał wywoływał w nich takie reakcje jak faktyczny pokarm.
U psów potrzeba na to było wielu sesji. U ludzi wystarczy pojedyncze skojarzenie silnego uczucia z jakimś bodźcem – z obrazem, dźwiękiem, zapachem lub uczuciem dotyku – żeby następnym razem ten sam bodziec przywołał to samo uczucie.
Praca z szyną
To czego musisz się nauczyć to ŚWIADOME kotwiczenie.
Jeśli wspomnienia są traumatyczne, można zastosować technikę zmiany historii osobistej, dzięki której negatywne emocjonalne stany z przeszłości nie będą wynurzać się w teraźniejszości. Metoda ta zapisuje wspomnienia jako pozytywny punkt odniesienia dla chwili obecnej i przyszłości.
Jak to zrobić?
Kotwice najlepiej działają przy asocjacji ze zmysłami (dotyku, węchu itd.)
W chwili wyciszenia / relaksu przypomnij sobie moment DHS-u,
Przeżyj go jeszcze raz, wejdż w ten moment i zobacz go dokładnie. Nie uruchamiaj emocji, tylko działaj jak analityk – zbadaj ten moment. Bądź obserwatorem.
Następnie pozwól temu momentowi „odlecieć”, puść go (np. wyobraź sobie, że odlatuje jak balonik, unosi się z wiatrem – uruchom wyobraźnię!).
Następnie wyobraź sobie pozytywną wersję momentu DHS-u lub pozytywne zakończenie, wyobraź sobie emocje – radość, szczęście, ulgę, wdzięczność, odpuszczenie, wybaczenie.
W tym momencie kiedy poczujesz te emocje (to bardzo ważne) złącz palce u rąk w zaplanowanym wcześniej geście, lub dotknij jakiejś części ciała,
Za każdym razem gdy będziesz przypominał sobie o momencie DHS-u wykonaj gest, który wcześniej przyporządkowałeś do pozytywnej kotwicy.
Pamiętaj że kotwica działa gdy założona jest w czasie największych emocji! Dlatego tak ważne jest aby proces zakładania kotwic podparty był mocnymi, pozytywnymi emocjami.
Praca z szyną – „teraz to jest bez znaczenia”.
„Skasowanie szyn można osiągnąć albo przez rozwiązanie podstawowego konfliktu, niezależnie od tego jaki był, albo uświadomienie sobie, że konflikt teraz nie ma już znaczenia, więc Specjalny Biologiczny Program nie jest już potrzebny.
Wiele razy to się udaje, jeśli jest to konflikt z dzieciństwa, a dla dorosłego treść konfliktu nie ma już żadnego znaczenia”. –> David Munnich – film „5 Praw Natury – dokumentacja”
„teraz to jest bez znaczenia„
– stosować za każdym razem, gdy pomyśli się o konkretnej szynie=wyzwalaczu.
Pomyśl Drogi Czytelniku.
Nasz umysł jest jak ogród. Możemy mieć w nim chwasty albo piękne kwiaty. To, co w nim urośnie – zależy od nas.
Pomyśl… czy chcesz oddać swój ogród „w uprawę” politykom, mediom, lekarzom, lub przypadkowym wydarzeniom, które w negatywny sposób uwarunkują Cię na negatywne emocje, zachowania, nawyki, objawy chorobowe, czy też chcesz sam uprawiać go planując i pielęgnując każdą roślinę?
Autor: Monika
Na podstawie materiałów zaczerpiniętych z Biologii Totalnej, EFT, NLP, Samokontroli Umysłu Metodą Silvy.
