>> zobacz VIDEO na temat objawów chronicznych ze strony naskórka <<
Na zdjęciu po prawej stronie widać to, co z puntku widzenia GNM jest najważniejsze w skórze – czyli jej dwie warstwy – naskórek i skórę właściwą.
Te dwie warstwy wykształciły się z różnych listków zarodkowych, dlatego reagują na różne konflikty. Warto o tym pamiętać podczas obserwowania objawów na skórze – ustalenie czy miejsce dotknięte konfliktem należy do naskórka, czy do skóry właściwej ma bardzo ważne znaczenie.
Naskórek jest sterowany przez sensoryczny ośrodek znajdujący się w korze mózgowej.
Reaguje na konflikt “rozłąka”, “zerwanie kontaktu”. W przyrodzie rozłąka może nastąpić na skutek rozłączenia się z matką, ze stadem, gromadą. U człowieka rozłąka dotyczyć może rodziny, przyjaciół, ale również miejsca, wydarzenia. Są różne powody rozłąki, czasem można tęsknić za dzieckiem, starym miejscem zamieszkania, czasem można odczuwać chęć porzucenia pracy (rozłączyć się z nią), rozłączyć się z męczącym sąsiadem. Należy tu jednak odróżnić odczucia psychiczne od szoku konfliktowego (tzw. DHS), który uruchomia tzw. SBS (Specjalny Sensowny Biologiczny Program) naskórka.
Pamiętajmy, że aby przeżyć taki szok konfliktowy związany z rozłąką, musi on być odczuty jako:
– wydarzenie nagłe, zupełnie niespodziewane
– dramatyczne
– odczute w izolacji
Rozłąka może być “chciana” lub “niechciana”, tzn. że możemy chcieć się z kimś rozłączyć, ale możemy też tego nie chcieć.
Widząc objawy na naskórku jak możemy rozpoznać czy przeżyliśmy konflikt chcianej lub niechcianej rozłąki?
Zasada jest następująca: rozłąka niechciana dotyczy miejsc, w których czujemy się oderwani od ciała bliskiej osoby (dosłownie są to miejsca, którymi przytulamy się do bliskich, łączymy się z nimi na poziomie ciała), zatem będą to: wewnętrzna strona rąk, dekolt, piersi, brzuch, pachwiny, wewnętrzna strona ud. Natomiast rozłąka chciana to wszystkie “zewnętrzne miejsca”, które chcą się rozłączyć z kimś/czymś.
Należy też pamiętać o możliwości odczucia rozłąki lokalnie, czyli w miejscu gdzie faktycznie rozłączyliśmy się z kimś/czymś.
Ważna jest również ręczność osoby, która zareaguje SBS-em naskórka albo po prawej, albo po lewej stronie ciała (patrz ► RĘCZNOŚĆ).
Przebieg SBS-u naskórka:
Faza aktywna – na naskórku pojawiają się owrzodzenia (ubytek tkanek). Te zmiany ciężko dostrzec gołym okiem, ale można je wyczuć – naskórek jest szorstki, łuszczy się, może pękać. Wrażliwość tego miejsca jest słaba, albo wcale jej nie ma. Medycyna akademicka ten etap określa jako: neurodermitis lub atopowe zapalenie skóry (AZS).
Faza zdrowienia – w zdrowieniu skóra staje się zaczerwieniona, obrzęknięta (wysypka), gorąca, swędzi, może sprawiać wrażenie bolesnej. Powstałe wcześniej owrzodzenia zostają wypełnione nowymi komórkami. Objawy w fazie zdrowienia definiowane są przez medycynę akademicką jako: egzema, pokrzywka, zapalenie skóry, różyczka, alergia.
Jaki jest biologiczny sens SBS-u naskórka?
Biologiczny sens leży w fazie aktywnej i utracie wrażliwości naskórka. W momencie rozłąki skóra staje się mniej wrażliwa, a tym samym osobnikowi łatwiej jest zapomnieć matkę/dziecko/partnera itp. (stąd w fazie aktywnej możliwe są problemy z pamięcią krótkotrwałą).
Inne tzw. choroby:
Bielactwo
Tu skóra reaguje na konflikt “brutalna/wstrętna rozłąka z osobą, z którą było się bardzo silnie emocjonalnie związanym”. Rozłąka ta posiada aspekt ohydny, np. dziewczynka dowiaduje się, że jej tata zginął w wypadku motocyklowym… głowa roztrzaskana, cała masa mózgowa na szosie (relacja – Neurodermitis i Bielactwo).
W fazie aktywnej mamy do czynienia z owrzodzeniami (ubytkiem) komórek warstwy wewnętrznej naskórka (podstawnej – graniczącej ze skórą właściwą). W tej części wewnętrznej naskórka znajdują się komórki zawierające pigment, które wskutek owrzodzenia zostają zniszczone, co wiąże się z powstawaniem białych plam na naskórku.
W fazie zdrowienia białe plamy powoli znikają (począwszy od ich brzegów).
Łysienie
Włosy są zrogowaciałym ektodermalnym nabłonkiem, także biologiczne konflikty związane z włosami będą charakteryzować się ubytkiem w fazie aktywnej, natomiast w fazie zdrowienia – uzupełnianiem.
Przykład z polskiej strony GNM: młody człowiek, po nagłej śmierci swojej ukochanej babci, która miała zwyczaj głaskać go po głowie, zareagował łysieniem plackowatym (łysienie na środku głowy w kształcie kręgu). Dopiero jak udało mu się rozwiązać swój konflikt zaczęły “kiełkować” mu nowe włosy.
Pingback:Swędzenie